ახალგაზრდებმა უძველესი ჭურჭლის შენების თანამედროვე მეთოდს მიაგნეს

დღეს, საქართველოში საუკეთესო ღვინის ბრენდი არის ე.წ. „მამაჩემის ღვინო“ და“craft wine“ კულტურა ყველა ოჯახისთვის უკვე დიდი ხნის ტრადიციაა. ჩვენ გვინდა, რომ ამ ძალიან მაგარ ტრადიციულ კულტურას, თანამედროვე ტექნოლოგიებით წარმოებული ტრადიციული ჭურჭელი მივაწოდოთ, ქვევრი გავხადოთ ხელმისაწვდომი.

დავით მიზანდარმა, საქართველოს ბანკის კრეატიულმა დირექტორმა, ნიკა გუჯეჯიანმა და ფოტოგრაფმა, გიორგი მამასახლისმა იპოვნეს ტექნოლოგია, რომელიც ქვევრს 3D-ში აშენებს. ჰოლანდიაში მიაკვლიეს კერამიკოსს, რომელსაც დოქტორანტურა აქვს დაცული 3D პრინტერების შექმნაზე და მასთან თანამშრომლობითა და ჯიტას მხარდაჭერით, 3D ტექნოლოგიით დაბეჭდილი პირველი ქვევრის პროტოტიპიც შექმნეს (საიტს ეწვიეთ: https://www.qvevri.xyz).

ჩვენ შროშაში ჩავედით და ერთ-ერთ მექვევრეს ვკითხეთ, 500 ლიტრიან ქვევრს როდისთვის დაგვიმზადებდა. პასუხი მივიღეთ, რომ აგვისტოს ბოლოს, რადგან მანამდე, ჯამში, 70 ტონამდე მოცულობის ქვევრებზე ჰქონდა შეკვეთა. ერთი გამოსაწვავი შენობა აქვთ, კოცონს აანთებენ და ტემპერატურის კონტროლის, ყველანაირი სტანდარტის დაცვის გარეშე მიმდინარეობს გამოწვის პროცესი, რის შედეგადაც, ზოგიერთი ქვევრი, ამ პროცესის დასრულებისთანავე, დაბზარულია (ამიტომ, დღეს უკვე მიღებული ნორმაა, რომ 10-დან 5 ქვევრი უნდა გატყდეს).

არასწორად გამოწვის შედეგია ქვევრის მაღალი ფორიანობაც (ეს დამოკიდებულია, ასევე, თიხის ტიპსა და დამუშავებაზე), რომლის გამოც, ჭურჭლიდან ღვინო იპარება ხოლმე. სწორედ ამიტომ შემოიღეს, თავის დროზე, გასანთვლის მეთოდიც, რომელმაც სხვა პრობლემის წინაშე დააყენა მექვევრეები – ფორები კი ამოავსეს, მაგრამ გასანთლული ქვევრი ხომ ვეღარ სუნთქავს, ჭურჭელი გახდა ჩვეულებრივი ბოცა და ღვინოც, შესაბამისად, დაცლილი იმ თვისებებისგან, რაც ქვევრის ღვინოს უნდა ახასიათებდეს.

ქვევრს სჭირდება ფორიანობის სწორად დაცვა, რაც თიხის სწორად შერჩევით, დამუშავებითა და გამოწვის პროცესით მიიღწევა, ის სუნთქავს. ფორიანობა ქვევრის გარეცხვის პროცესსაც ართულებს. რომ დაუკვირდე, ეს ქვევრები არის უპროპორციო და რა თქმა უნდა, მათი მოვლა უფრო რთულია, ვიდრე იდეალურად სწორი, გამოყვანილი ფორმისა.

ტრადიციულად, თიხისგან ქვევრის გამოყვანას სხვადასხვა დრო სჭირდება, საშუალოდ, 1 თვე, რაც დამოკიდებულია ქვევრის ზომაზე. 3D პრინტერის საშუალებით, ქვევრი იბეჭდება ერთი ამოსუნთქვით, რამდენიმე საათში. 1 კვირიანი გაშრობის შემდეგ, საჭიროა 24 სთ-იანი გამოწვის პროცესი, რომელიც უზრუნველყოფილია ავტომატიზებული ღუმლით – პროცესის მაღალი სიზუსტითა და ტემპერატურის მკაცრი კონტროლით. შედეგად, ამ ტექნოლოგიით დაბეჭდილი ქვევრი უფრო მდგრადია.

ქვევრი უნდა გახდეს ხელმისაწვდომი ყველასთვის, ვისაც ამ თიხის ჭურჭელში ღვინის დაყენება უნდა. ჩვენს სეგმენტს წარმოადგენენ ადამიანები, რომლებიც ლიტრობით აყენებენ ქვევრის ღვინოს, წელიწადში 500 ლიტრიდან 1 ტონამდე. გვინდა, ქვევრი იყოს ისეთივე მარტივი საყიდლად, როგორც ნებისმიერი სხვა პროდუქტი. გარდა ამისა, ჩვენს მომხმარებლებს შევთავაზებთ ინსტრუქციას ქვევრის სწორი ინსტალაციისთვის.

3D ტექნოლოგიით დაბეჭდილი პირველი ქვევრის იდეის ავტორებს ძალიან საინტერესოდ წარმოუდგენიათ ქვევრის მომავალი. მათ უნდათ, რომ თანამედროვე ტექნოლოგიების დახმარებით, შეინარჩუნონ ღვინის ფერმენტაციის ორგანული პროცესი, რომელსაც თავად მიწა აკონტროლებს და „რაც არის სასწაული იმიტომ, რომ ბუნება გვჩუქნის სითხეს თავიდან ბოლომდე“. ამჟამად, პროექტი QVEVRI.XYZ პროტოტიპინგის პროცესშია. უახლოეს მომავალში კი, პროექტის ავტორებს უნდათ, რომ საქართველოში ჩამოიტანონ 3D აპარატი და აქ დაიწყონ ქვევრების წარმოება.

წყარო: www.marketer.ge/new-qvevri/