ვაზის დაცვის სქემა აღმოსავლეთ და დასავლეთ საქართველოს მევენახეობის ზონების მიხედვით

მავნე ორგანიზმების მიმართ ვაზი მეტად მგრძნობიარე კულტურაა. იმისათვის, რომ დავიცვათ მცენარე და  მაღალხარისხიანი და უხვი მოსავალი მივიღოთ, საჭიროა დაავადებებისა და მავნებლების წინააღმდეგ პროფესიული ბრძოლის ღონისძიებების გატარება.

აღმოსავლეთ და დასავლეთ საქართველოს მევენახეობის ზონებში ვაზის ძირითადი დაავადებებია: „ჭრაქი“, „ნაცარი“, „ანთრაქნოზი“, „წითურა“, შავი და რუხი სიდამპლეები, შავლაქიანობა. მავნებლებიდან აღსანიშნავია: კვირტის ჭია ანუ ბუკნა, ვაზის ქეჩისებური და აბლაბუდიანი ტკიპები, ვაზის ჭიჭინობელა, ფქვილისებური და ბალიშა ცრუფარიანები, ყურძნის ჭია.

აქვე გთავაზობთ ვაზის დაცვის სქემებს 1 ჰექტარზე გადაანგარიშებით მძიმე, საშუალო და მსუბუქი ზონებისათვის.

უნდა ავღნიშნოთ, რომ ასეთი დაყოფა ფრიად სქემატურია და გასათვალისწინებულია თითოეული ნაკვეთის ადგილმდებარეობა, მისი ექსპოზიცია, ნიადაგის ტიპი, ნიადაგის მექანიკური შემადგენლობა, მისი წყალმართვი თვისებები და გრუნტის წყლის დგომის სიღმე, მიკროკლიმატური თავისებურებები. ყველა ზემოთჩამოთვლილი ფაქტორი გავლენას ახდენს ვაზის წამლობის სქემის შერჩევაზე.

ვაზის წამლობის სქემა მძიმე კლიმატური პირობებისთვის (ზონები: ყვარელი, ქვედა ზონა – მდ. ალაზანთან მიახლოებული, გავაზი, ჭიკაანი, გურჯაანის, თელავის და სიღნაღის ნაწილი, ალაზნის ველი- არხს ქვემოდან)

ვაზის წამლობის სქემა საშუალო კლიმატური პირობებისთვის (ზონები: ალაზნის ველი, გურნჯაანის, თელავის, ახმეტის და სიღნაღის ტერიტორიები არხს ზემოთ, ივრის ზეგაანი.

 ვაზის წამლობის სქემა მსუბუქი კლიმატური პირობებისთვის (ზონები: ივრის ზეგანი,  ქართლი, იმერეთი, რაჭა, ლეჩხუმი)