ზერბაიჯანი აგრარულ სექტორს აძლიერებს და აგროპროდუქციის ექსპორტს მიზანმიმართულად ზრდის
2025 წლის იანვარ-აპრილში აზერბაიჯანში ბოსტნეულისა და ხილის საგარეო ვაჭრობა მკვეთრად გაიზარდა. ქვეყანაში ამ პერიოდში ექსპორტირებული იქნა 175,663 ტონა ბოსტნეული და ხილი, რაც 17.5%-ით მეტია წინა წლის ანალოგიურ მაჩვენებელზე. ექსპორტის ღირებულებამ 207.07 მილიონი აშშ დოლარი შეადგინა (ზრდა — 14.8%), ხოლო მისი წილი მთლიანი ექსპორტის მოცულობაში 2.36%-მდე გაიზარდა.
ამავდროულად, იმპორტიც გააქტიურდა: აზერბაიჯანმა ოთხ თვეში 198,839 ტონა ბოსტნეული და ხილი შეიძინა, რაც 5.3%-ით მეტია წინა წლის იმავე პერიოდის მაჩვენებელზე. იმპორტის ღირებულებამ 142.72 მილიონი დოლარი შეადგინა (ზრდა — 12.8%), თუმცა მისი წილი მთლიანი იმპორტის სტრუქტურაში 1.75%-მდე შემცირდა, გასული წლის 2.31%-ის ნაცვლად.
ხურმა — აზერბაიჯანის საექსპორტო ლიდერი
ექსპორტის ერთ-ერთ მთავარ მიმართულებად ხურმა რჩება. მიმდინარე წლის პირველი ოთხი თვის განმავლობაში აზერბაიჯანმა ექსპორტზე 45,835 ტონა ხურმა გაიტანა, რაც 29.6%-ით მეტია წინა წელთან შედარებით. ამ პროდუქციის ღირებულებამ 32.95 მილიონი დოლარი შეადგინა (ზრდა–18.6%), ხოლო მისი წილი მთლიან ექსპორტში 0.38%-ს გაუტოლდა.
პომიდვრის ექსპორტი სტაბილურად იზრდება
აღსანიშნავია პომიდვრის ექსპორტის ზრდაც — იანვარ-აპრილში ექსპორტზე 60,148 ტონა პომიდორი გავიდა (ზრდა — 15.3%). პროდუქციის ღირებულებამ 74.73 მილიონი დოლარი შეადგინა, რაც წინა წელთან შედარებით 5%-ით მეტია. პომიდვრის წილი მთლიან ექსპორტში 0.85%-ს შეადგენს.
აზერბაიჯანის აგრარული ვაჭრობის მონაცემები ასახავს ქვეყნის მზარდ პოტენციალს ბოსტნეულისა და ხილის წარმოებისა და ექსპორტის მიმართულებით. განსაკუთრებით შესამჩნევია ხურმისა და პომიდვრის ექსპორტის ზრდა, რაც მიანიშნებს ამ კულტურებზე ეკონომიკური ინტერესის ზრდაზე.
იმპორტის კუთხით, აღსანიშნავია რძის პროდუქტებზე დამოკიდებულების მატება. მიუხედავად იმისა, რომ 2025 წლის პირველ ოთხ თვეში რძის წარმოება 701.9 ათას ტონაზე შენარჩუნდა, მისმა იმპორტმა მკვეთრად მოიმატა. ქვეყანაში შემოვიდა 5,880 ტონა რძე და ნაღები, რაც წინა წელთან შედარებით 33.6%-ით მეტია. იმპორტის ღირებულება 9.4 მილიონ დოლარს შეადგენს (ზრდა — 38.5%), ხოლო რძისა და ნაღების წილი მთლიან იმპორტში 0.12%-ია, რაც შესაძლოა შიდა წარმოების დივერსიფიკაციის აუცილებლობაზე მიანიშნებდეს.
აზერბაიჯანი აგროსექტორის განვითარებას დიდ რესურს ახმარს, რაც ქვეყანაში სოფლის მეურნეობის განვითარებაზე აისახება, ეს ჩანს როგორც შიდა, ისე გარე ბაზრებზე.