ქართული ჩაის სელექციური ჯიშები
ჩაის კულტურის მრავალსაუკუნოვანი ისტორიის მიუხედავად, ხანგრძლივი დროის განმავლობაში მიზანდასახული, ნაყოფიერი მუშაობის შედეგად, სელექციის მეთოდებით ჩაისა და სუბტროპიკული კულტურათა სამეცნერო-კვლევითი ინსტიტუტის ჩაქვის ფილიალში, ქართველმა მეცნიერმა აკადემიკოსმა ქსენია ბახტაძემ მსოფლიოში პირველი ჩაის სელექციური ჯიშები გამოიყვანა. იგი ამ მუშაობას 1925 წლიდან ეწეოდა და სელექციურ სამუშაოს სამ ეტაპად ატარებდა:
1. დედა ბუჩქების შერჩევა, მათი შესწავლა, ჰიბრიდიზაცია, პირველი თაობის გამოყვანა და შემდგომი თაობების მიღება. ჩამოთვლილი ხერხების განმეორებით მიღებულ მცენარეთა გამოყვანა-გამრავლება, ჯიშთა შესწავლა, გამოცდა, გამრავლება და წარმოებაში სელექციური ჩაის პერსპექტიული ჯიშების დანერგვა;
2. საცდელი ნაკვეთების შერჩევა, სადედეების გაშენება და ჯიშთა გამოცდა, სათესლე მცენარეთა გამორჩევა-გაზრდა, ჯიშთა შესწავლა. ლაბორატორიული და საველე კონტროლი.;
3. გამოყვანილ ჯიშ-პოპულაციების თვისებების შესწავლა. ჩაის ფოთლის საშუალო ნიმუშების აღება, ფიქსაცია, საანალიზოდ მომზადება, ნედლეულისა და მზა პროდუქციის ხარისხის ბიოქიმიური და ტექნოლოგიური მაჩვენებლების გამოკვლევა და ბალური შეფასება.
აკად. ქ. ბახტაძე სელექციისათვის საწყის მასალად იყენებდა ჩაის ოთხ ეკოლოგიურ პოპულაციას: ინდო-ჩინურს, მსხვილფოთოლა ჩინურს, საშუალო ფოთოლა ჩინურს და წვრილფოთოლა იაპონურს.
სელექციის პროცესში თავდაპირველად გამოყოფილი ჰქონდა ინდურ-ჩინური და ჩინურ-ინდური ჩაის ორი ჯგუფი, რომლებმაც დასაბამი მისცეს პირველ სელექციურ ჯიშებს – “ქართული №1” და “ქართული №2”.
ჰიბრიდული (ჰიბრიდი ლათინური სიტყვაა და ნაჯვარს ნიშნავს) ჯიშების მისაღებად ფართოდ იყენებდა ჯიშთაშორისი და შიგაჯიშური დამტვერვის ყველა ხერხს. ამ გზით იქნა მიღებული ჩაის სელექციური ჯიშ-პოპულაციები. დღეისათვის უკვე შექმნილია ქართული სელექციური ჩაის ოცამდე ჰიბრიდული პოპულაცია (პოპულაცია ფრანგული სიტყვაა და ნიშნავს: გარკვეულ არეალში გავრცელებულ ერთი სახის მცენარეთა ან ცხოველთა ერთიანობას).
სელექციური ჩაის წარმოებაში დანერგვის გასაადვილებლად ყველა სელექციური ჰიბრიდი გააერთიანეს 3 ჯგუფში მათი წარმოშობის, მორფოლოგიური და ბიოლოგიური თვისებების სიახლოვის გათვალისწინებით.
I ჯგუფში შედის № 1, 2, 3, 4, 5, 13, 14, 16, რომლებიც გათვალისწინებულია გასაშენებლად სამხრეთის და შედარებით თბილ ჩრდილოეთის რეგიონებში, ტემპერატურის 8 გრადუსამდე შესაძლებელი დაცემით;
II ჯგუფი არის ზამთარგამძლე ჰიბრიდები მსხვილფოთოლა ჩაი № 6, 9, 10, 11, 15, რომლებიც 15 გრადუსამდე ყინვას უძლებენ;
III ჯგუფი მოიცავს ყველაზე ძლიერ ზამთარგამძლე ჰიბრიდებს: № 7, 8, 12 – საშუალო ფოთოლა ჰიბრიდებია, რომლებიც გათვალისწინებულია ჩრდილოეთის, მთაგორიანი რელიეფის პირობებში და სამხრეთის ცივ ადგილებში გასაშენებლად.
ამათგან, ყველაზე აღიარებული ჯიშებია “ქართული № 1” და “ქართული №2”.
– ქართული № 1 ინდურ-ჩინური ჩაისა და დიდფოთოლა ჩინურის ჰიბრიდია. მძლავრი მცენარეა და 30%-ით მეტ მოსავალს იძლევა ადგილობრივ სამეურნეო პოპულაციებთან შედარებით. გამოყვანილია 1941 წელს.
– ქართული № 2 – ჩინური ჩაის ჰიბრიდია ინდურ – ჩინურთან შედარებით. უფრო გამძლეა, ვიდრე ქართული №1. სამეურნეო პოპულაციებთან შედარებით 15-30 %-ით მეტ მოსავალს იძლევა. გამოყვანილია 1941 წელს. ქართულ № 1-თან შედარებით უფრო ყინვაგამძლეა, იტანს 10 გრადუსამდე ყინვას.
ჩაის ახალი, მაღალპროდუქტიული ჯიშების გამოყვანის საქმეში თვალსაჩინო წარმატებებია მოპოვებული აგრეთვე კლონურ სელექციაშიც. კლონს ერთი მცენარის ვეგეტატიურ შთამომავლობას უწოდებენ. ის ითვალისწინებს შერჩეული, უკეთესი ნიშნების მქონე ბუჩქების ვეგეტატიურ გამრავლებას და ინდივიდის ნამრავლის – კლონის დანერგვას წარმოებაში. მრავალ ჯიშთა გამოცდის შემდეგ ძალიან პერსპექტიული აღმოჩნდა კლონი № 257, იგი ამჟამად ჯიში “კოლხიდას” სახელით არის ცნობილი. ის შერჩეულია სელექციონერ მ. კოლელიშვილის და ტ. მუტოვკინას მიერ 1939 წელს. ჯიში “კოლხიდა” 35-50%-მდე მეტ მოსავალს იძლევა დარაიონებულ სელექციურ ჯიშებთან შედარებით. ჯიში “კოლხიდას” თესლით გამრავლებული ჯიშ-პოპულაცია უფრო ამტანია გარემო პირობებისადმი და შედარებით მაღალ მოსავალს იძლევა, ვიდრე მათი ვეგეტაციური თაობა.
ახალი, პერსპექტიული ჯიშებისა და ფორმების მისაღებად კვლევა გრძლედება. ბოლო (პროფ. ვ. კუტუბიძის ხელმძღვანელობით) წლებში გამოყვანილი იქნა ახალი მაღალმოსავლიანი და მაღალხარისხოვანი შიდაჯიშური და ჯიშთაშორისი ჰიბრიდები. ესენია: № 27, 36, 56, 59, 62, 101, 212. მათგან ოთხი გადაეცა სახელმწიფო ჯიშთა გამოცდას. ამ საქმეში ჩაბმული არიან მაგისტრები და დოქტორანტები, რაც სამომავლოდ კვლევა-ძიების გაგრძელების კარგი საწინდარია. მომავალში მეჩაიეობის აღორძინება, ახალი პლანტაციების გაშენება და ძველი, ამორტიზებული პლანტაციების შეცვლა, მხოლოდ ჩაის ქართული ჯიშებით, კლონებითა და ჰიბრიდებით უნდა მოხდეს.
რეზო ჯაბნიძე,
სსმმ აკდემიის აკადემიკოსი,
„სუბტროპიკული კულტურები“