მეცხოველეობა

  ბოცვერი – სასოფლო-სამეურნეო ცხოველებიდან თავისი მიმზიდველობით, ყველაზე მეტად იპყრობს ჩვენს ყურადღებას. დღეს ცნობილია ბოცვრის მრავალი ჯიში და ჯიშური სახესხვაობა.

საძოვარი მცენარეულით დაფარული მიწის სავარგულია, სადაც ცხოველი ძოვს. განასხვავებენ ბუნებრივ და ხელოვნურ საძოვრებს. ბუნებრივი საძოვრის მცენარეული საფარი უმთავრესად შედგება მრავალწლოვანი

მეღორეობა ერთ-ერთი საჭირო და მნიშვნელოვანი  დარგია საქართველოს სასურსათო უსაფრთხოების უზრუნველსაყოფად.  საქართველოში მეღორეობა საკამაოდ განვითარებული დარგი იყო. მიუხედავად მოსახლეობის სიღარიბისა და

სვანური ღორი წარმოშობილია ევროპული გარეული ღორის კავკასიური მოკლეყურა ქვესახეობის (Sus scrofa attila) მოშინაურებით, რაც თავის ქალას აგებულების, აგრეთვე სისხლის ჯგუფებისა და

ცხოველთა საძოვრული შენახვის სწორი ორგანიზაციისათვის საჭიროა მთელი რიგი აგროტექნიკური, ზოოტექნიკური, ვეტერინარულ-სანიტარული ღონისძიებების გატარება. უპირველეს ყოვლისა, საძოვრის ტერიტორიის სწორი ორგანიზაცია და

ტენილი _ ყველი მესხეთ-ჯავახეთის რეგიონში ცხვრის რძისგან (ივლის-აგვისტოში) მზადდება, ხოლო დმანისის რაიონში _ ძროხის რძისგან იმ დროს, როდესაც რძე მაღალცხიმიანია (ლაქტაციის

  გამოყვანილია საქართველოს, სომხეთის, აზერბაიჯანისა და დაღესტნის ადგილობრივი ძროხის შეჯვარებით, უმთავრესად შვიცურ ჯიშთან. ბოლო პერიოდში შესაჯვარებლად იყენებდნენ, აგრეთვე, შვიცური პირუტყვის