მემარცვლეობა

სასოფლო-სამეურნეო კულტურების მოსავლიანობის ამაღლების მნიშვნელოვანი ღონისძიებაა მაღალმოსავლიანი ჯიშებისა და ჰიბრიდების გამოყვანა, წარმოებაში დანერგვა, მათი წარმოების თანამედროვე ინტენსიური ტექნოლოგიების შესწავლა-შემუშავება რეგიონების

წაბლის გვარი 12 სახეობამდეა. საქართველოში გავრცელებულია მხოლოდ ერთი სახეობა ჩვეულებრივი წაბლი (castanea sativa). იგი სიმაღლით 30-35 მეტრამდე იზრდება. გავრცელებულია ევროპის

საქართველოში ხორბალი ორგანული და მინერალური სასუქების გამოყენების გარეშე მინიმალურ 8-12 ც. მარცვალს იძლევა. ამასთან ერთად ძალზე დაბალი და არასტანდარტულია მიღებული

პიტნა (ლათ. Mentha), მრავალწლოვანი ბალახოვანი მცენარის გვარი ტუჩოსანთა ოჯახისა. საქართველოში ველურად იზრდება მხოლოდ 4 სახეობა: – ომბალო (Mentha pulegium),  – მინდვრის

დასუსტებული ხორბლის ყანებში ადრე გაზაფხულზე პირველ ჯერზე უფრო მეტი ოდენობის აზოტი შეაქვთ, რადგან სპეციალისტები მიიჩნევენ, რომ აზოტის მეტი დოზა დადებითა მოქმედებს

„ეს ქვეყანა სამშობლოა ყურძნისა და ხორბლის! ყურძენი _ ღვინოა! ხორბალი _ პური! სისხლი და ხორცი“… გურამ დოჩანაშვილი ისტორიული წყაროების საფუძველზე

პურეული კულტურები ეკუთვნიან გეოგრაფიულად ფართოდ გავრცელებულ და მსოფლიო წარმოების თვალსაზრისით ყველაზე მნიშვნელოვან მცენარეთა ჯგუფს. დედამიწაზე, მცირე გამონაკლისის გარდა, მოსახლეობა პურეულის

ფეტვს მნიშვნელოვანი ადგილი უჭირავს სასურსათო კულტურებს შორის. მისგან ამზადებენ ბურღულს, გამოიყენება შინაური ფრინველებისა და ღორების საკვებად. ფეტვის მარცვალს იყენებენ აგრეთვე

დღეს თითქოს დაუჯერებელია, მაგრამ ფაქტია, რომ მარცვლოვანი კულტურა, რომლითაც დღეს მსოფლიოს ნახევარზე მეტი იკვებება, ერთ დროს საქართველოში მოჰყავდათ და ექსპორტზეც