მცენარეთა დაცვა

თხილის ტკიპა ფართოდაა გავრცელებული დასავლეთ საქართველოში. ის შედის მურა ტკიპების (Bryobidae) ოჯახში. ამ გვარიდან მხოლოდ ხუთი სახეობაა ცნობილი და არცერთ მათგანში არ

ტკაცუნები ყველაზე მეტად გავრცელებულია ტყის ზონაში შავი (Agriotes obscurus L.) და ზოლიანი (A. lineatus L.), ხოლო ველის, ტყე-ველის ზონებში _

მდელოს ფარვანა გავრცელებულია საქართველოს თითქმის მთელ ტერიტორიაზე. პეპლის სიგრძე გაშლილი ფრთებით 20-26 მმ-ს შეადგენს. მისი წინა ფრთები ყავისფერია   ან მოყვითალო,

ნივრის ოთხფეხა ტკიპა უფრო მეტად ნივრის დასაწყობების პირობებში შეიმჩნევა. ტკიპით დაზიანებული ნივრის ბოლქვები ზამთრის მეორე ნახევარში ხმება და გაზაფხულისათვის უვარგისი

ატმის ცრუფარიანა საკმაოდ დიდი ზომისაა და 10 მმ-ს აღწევს. ახალგაზრდა ცრუფარიანას ფერი მუქი ყვითელია, ხოლო ხნიერი ცრუფარიანა მოწითალო ყავისფერია. ატმის

ატმის ფოთლების სიხუჭუჭე აავადებს ატმის ყველა ორგანოს. ძირითადია ფოთლებისა და ყლორტების დაზიანება. ფოთლის დაავადება ვლინდება მაისის მეორე ნახევრიდან. თავიდანვე იწყება

ბაქტერიები ბაქტერიები  მცენარეზე დაახლოებით 200-ზე მეტ ეკონომიკურად მნიშვნელოვან დაავადებებს იწვევენ. მცენარის დაავადების გამომწვევ ბაქტერიებს ფიტოპათოგენური ბაქტერიები ეწოდებათ, ხოლო მათ მიერ გამოწვეულ

      პრობლემა, რომელიც აზიური ფაროსანას გავრცელებით არის შექმნილი და ის საშიშროება, რის წინაშე შეიძლება დადგეს საქართველოს სოფლის მეურნეობა, ეფექტიანი და