მეფუტკრეობა

ვაროა წარმოადგენს ძირითად მავნებელს ევროპული(დასავლეთის) მეთაფლია ფუტკრებისთვის ( Apis mellifera L. ) მთელ მსოფლიოში. ვაროას ტკიპა პირველად აღიწერა აზიურ(აღმოსავლეთის) ფუტკარზე

გეოგრაფიული აღნიშვნების სახელმწიფო რეესტრში, სამცხე ჯავახეთის რეგიონიდან, „ტენილის“, „მესხური ჩეჩილის“, „ბორჯომის“, „მიტარბის“ და „ახალქალაქის კარტოფილის“ შემდეგ ახალი გეოგრაფიული აღნიშვნა დაემატა

1) ფუტკრის ჯიში არ არსებობს, რადგან იგი ადამიანს არ შეუქმნია და ეკუთვნის თაფლის მომცემ სახეობას. 2) ფუტკარი ველური მწერია და

ჩვენ მეფუტკრეებმა ყველამ ვიცით, რომ ფუტკრის სივრცე ეს მანძილია, რომლის ზომაც შედგება 4,0მმ-დან 8,0მმ-მდე, თუმცა ზოგიერთი თვლის რომ ეს მანძილი

 სოფლის და აგრარული ბიზნესის სფეროს წარმატება დამოკიდებულია მეფუტკრეობის განვითარებაზე, რადგან მეფუტკრეობა – ეს უპირველესად ნიშნავს დამტვერვას, ეკოლოგიას, ფუტკარი გარემოსთვის ბიოინდიკატორია.  სადაც

ქართველ მეფუტკრეებს ერთი ქოლგის ქვეშ გაერთიანებას ვურჩევთ, რადგან ერთი ბრენდის ქვეშ ექსპორტიც უფრო მარტივია. ამის შესახებ გერმანიის საერთაშორისო თანამშრომლობის საზოგადოების

მოგეხსენებათ, საქართველოში მეფუტკრეობა ოდითგანვე ფართოდაა გავრცელებული. ჯერ კიდევ ჩვენს წელთაღრიცხვამდე 401 წელს ბერძენი ისტორიკოსი და მხედართმთავარი ქსენოფონტე, კოლხიდაში ლაშქრობის შემდეგ