სასოფლო-სამეურნეო სავარგულების ლანდშაფტის გავლენა ბიომრავალფეროვნებაზე
სასოფლო-სამეურნეო სავარგულების ლანდშაფტების სტრუქტურა პირდაპირ გავლენას ახდენს ბიომრავალფეროვნებაზე და ეკოსისტემის მდგრადობაზე.
ხეებით, ბუჩქებითა და წყლის რესურსებით მდიდარი გარემო სხვადასხვა სახეობების ფრინველების და ცხოველების ფართო სპექტრისთვის უზრუნველყოფს საკვებს და თავშესაფარს, ხელს უწყობს ისეთ მნიშვნელოვან პროცესების განვითარებას, როგორიც დამტვერვა და ბუნებრივი მავნებლების კონტროლია.
სოფლის მეურნეობის მიერ მონოკულტურების გაფართოება და ბუნებრივი მცენარეულობის შემცირება იწვევს ჰაბიტატების დეგრადაციას, ამცირებს სახეობების მრავალფეროვნებას და არღვევს ეკოლოგიურ ბალანსს.
ლანდშაფტების ჰომოგენიზაცია ზღუდავს ველური ბუნების მრავალფეროვნების განვითარებას და მხოლოდ რამდენიმე გამძლე სახეობისა და შინაური ცხოველისთვის ქმნის მისაღებ გარემოს.
მდგრადი ბალანსის უზრუნველსაყოფად მნიშვნელოვანია სასოფლო-სამეურნეო სავარგულების გარდა ბუნებრივი ტერიტორიების შენარჩუნება.
ადგილობრივი მცენარეულობის დაცვა ხელს უწყობს ჯანსაღი ეკოსისტემების შენარჩუნებას, რაც სარგებელს მოუტანს როგორც სასოფლო-სამეურნეო წარმოებას, ასევე ეკოსისტემის ეკოლოგიურ გაჯანსაღებას.