მევენახეობა-მეღვინეობა

„ყურძნის დაკრეფის დღიდან თავდება მოვალეობა ვენახის მკეთებლისა და იწყება საქმე და მოვალეობა ღვინის მკეთებლისა“. ვაზის ჯიშები ყურძნის სიმწიფის თვალსაზრისით რამდენიმე

ალიგოტე – ფრანგული თეთრყურძნიანი ვაზის საღვინე ჯიშია, რომელიც თავის სამშობლოში იგი იძლევა მასობრივი მოხმარების მსუბუქ თეთრ ღვინოს, ხოლო მევენახეობის ზოგიერთ

გავრცელებულია ქართლში. ევროპული წესით დაყენებული ღვინო არის ქარვისფერი, საკმაოდ სხეულიანი და სასიამოვნო გემური თვისებების. შერეული სახით გავრცელებული იყო სამგორის, მცხეთის,

ცხენისძუძუ – ფართოდ გავრცელებული ვაზის ჯიშის სახელწოდებაა. მაგალითად, მას ვხვდებით კახეთში, ქართლში, მესხეთში, რაჭაში, გურიაში, აფხაზეთსა და აჭარაში. იგი ამ სახელს

ცხენისძუძუ – მცირედ გავრცელებული ვაზის ჯიშია, იძლევა მუქი ვარდისფერმარცვლიან მაღალი ღირსების სასუფრე ყურძენს. ადგილობრივ მევენახეთა შორის და მევენახეობის სპეციალურ ლიტერატურაში ცხენისძუძუ ცნობილია