მეცხოველეობა

თუშური ცხვრის რძიდან საქართველოში ოდითგანვე სხვადასხვა ხარისხის ყველს (გუდა, ჩოგი, კობის და სხვ.) ამზადებენ, ამიტომ მეცხვარეების ფერმერული მეურნეობის შემოსავლის გადიდების

ცხვარს ეკონომიკურად მნიშვნელოვანი ნიშან-თვისებები და მემკვიდრულობის საკმაოდ მაღალი მაჩვენებელი აქვს, ამიტომ მისი სისტემატური გადარჩევა და შერჩევა ხელს უწყობს მიღებულ თაობაში

ამ ღონისძიების მაღალ ორგანიზაციულ და კვალიფიციურ დონეზე ჩატარებას არსებითი მნიშვნელობა აქვს. ცხოველთა ბონიტირების დროს აუცილებელია ცხვრის პროდუქტიულობის სწორი განსაზღვრა, კონსტიტუციის

ღორების  ხელოვნურ დაგრილებას და ხელოვნურ განაყოფიერებას დღეს საქართველოშიც სულ უფრო ხშირად მიმართავენ. საჭიროა ვიცოდეთ, რომ ხელოვნური დაგრილებისას ახალგაზრდა დედაღორების და დიდი

ისტორიოგრაფების მიერ აღიარებულია ცხოველთა შემოჩვევა-მოშინაურების ექვსი კერა, რომელთაგან ერთ-ერთი ცენტრალურ აზიასა და სამხრეთ კავკასიაში მდებარეობს. ამდენად, გასაგები უნდა იყოს საქართველოში

ფერმერმა  მეურნეობა მომგებიანი რომ  გახადოს, ძროხის ჯშების შერჩევას დიდი ყურადღება უნდა მიაქციოს. საბაზრო ეკონომიკური ურთიერთობის პირობებში ფერმერის არჩევანი, რა თქმა უნდა,

თუშური ცხვარი მცირე დუმიანთა ჯიშს მიეკუთვნება. იგი აღმოსავლეთ საქართველოს, ალპური ზონისა და მომთაბარე პირობებისთვის საგანგებოდ XII-XIII საუკუნეებშია  გამოყვანილი. თუშური ცხვარს