ყურძნის  კლერტით  ღვინის  დაყენება

ღვინის დაყენების ამ წესით ტკბილს, ჭაჭასთან ერთად, რამდენიმე კონა ყურძის კლერტს აძლევენ. წინაპართა გამოცდილებით კლერტი ღვინოს კარგ გემოს აძლევს და ფერს უსუფთავებს. ასევე, წერენ, ღვინოს გამძლეობას მატებსო. ამ გარემოებისთვის დიდ ილიასაც მიუქცევია ყურადღება. თავის წიგნში აღნიშნავდა კიდეც: „კლერტში ერთგვარი ნაწევარია, რომელიც ამ სამსახურს უწევს ღვინოს, უმისოდ კეთილსუნოვანება და გამძლეობა იმდენად არ გამოჰყვება თურმე ღვინოსა, ამას თვითონ მეცნიერი, ღვინის მკეთებელი ტარდანი ამტკიცებს“… ი. ჭავჭავაძე. „ღვინის ქართულად დაყენება“ თბილისი. 2012 წ.

შემდგომში, ყურძნის მაგარი ნაწილების მეცნიერულმა კვლევამ აჩვენა, რომ ეს ნაწევარი ყურძნის კლერტში არსებული ქიმიური ნივთიერებებია. ამ ქიმიურ ნივთიერებათა დამჟანგავი ფერმენტებიც, უმეტესწილად, მტევნის მაგარ ნაწილებშია თავმოყრილი და ძირითადად ისინი განსაზღვრავენ როგორც ღვინის ფერს, გემოს და ბუქეტს, ისე მის ჯიშობრივ არომატსა და სამკურნალწამლო თვისებებს.

გამოცდილებით დამტკიცებულია, რომ კლერტგაუცლელ დურდოზე დადუღებული ღვინო გაცილებით ადრე იწმინდება, ვიდრე უკლერტო ჭაჭაზე, ანუ მადუღარ ქვევრს გარკვეული რაოდენობის მწიფე კლერტი აუცილებლად უნდა მიეცეს.

♦წინაპრები გვირჩევენ: „თუ ღვინოს დაწმენდის პრობლემა შეექმნება, მის მოსაგვარებლად ქვევრში რამდენიმე კონა ყურძნის მწიფე კლერტი ჩაუშვითო“ (რჩევა ეთნოგრაფიული მასალებიდანაა ამოღებული და სისწორე პირადად არ შემიმოწმებია). საერთოდ კი, უნდა გვახსოვდეს, რომ ყურძენს არაფერი ზედმეტი არ აქვს და ბუნებრივი ღვინის დაყენების დროს, მისი ყველა ნაწილი უნდა იქნეს გამოყენებული, ისე, როგორც ეს კახური და იმერული წესით ღვინის დაყენების დროსაა. კლერტი კი აუცილელად მწიფე უნდა იყოს.

ჟორა გაბრიჭიძე /ნახევარგამტართა ფიზიკის ს/კ ინსტიტუტის                             

უფროსი მკვლევარი. საქ ეროვნული აკადემიის

ნამდვილი წევრი, აკადემიკოსი/,

ტელ. 551 333 155